Op 1 november vieren we Allerheiligen, het feest
van alle heiligen.
Op 2 november is het Allerzielen en denken we aan alle mensen die gestorven zijn en die we missen.
Op 2 november is het Allerzielen en denken we aan alle mensen die gestorven zijn en die we missen.
·
1 november
is een feestdag in de katholieke
Kerk.
Gelovigen herdenken dan hun heiligen.
Daarom noemen ze die dag 'Allerheiligen'.
Een heilige heeft voor gelovigen een speciale betekenis, omdat hij goed leefde naar het voorbeeld van Jezus.
In oude verhalen (legenden) kunnen we over het leven van heiligen lezen.
Vaak staan die legenden vol wonderen.
Gelovigen herdenken dan hun heiligen.
Daarom noemen ze die dag 'Allerheiligen'.
Een heilige heeft voor gelovigen een speciale betekenis, omdat hij goed leefde naar het voorbeeld van Jezus.
In oude verhalen (legenden) kunnen we over het leven van heiligen lezen.
Vaak staan die legenden vol wonderen.
- Een heilige is iemand die als
christen leefde, naar het voorbeeld van Jezus, en dat zo goed deed dat
iedereen er een beetje beter van werd.
- Vier kenmerken van heiligen:
- Heiligen zijn mensen met pit.
- Heiligen supporteren mee vanuit de hemel.
- Heiligen geven ons een duwtje in de rug.
- Heiligen leefden in het verleden. - Een patroonheilige is de
heilige aan wie een parochie, een school, ... toegewijd werd;
een heilige is soms patroonheilige voor een groep van mensen of van dingen. - Een legende is een oud
verhaal, dat altijd werd doorverteld; in legendes gebeuren vaak wonderen.
·
Op 2
november, de dag na Allerheiligen, vieren katholieke
gelovigen het feest van Allerzielen. Het is een speciale dag om alle
overledenen te herdenken.
Op Allerzielen komen in
traditionele katholieke geloofsgemeenschappen de mensen bij elkaar om de doden
van het afgelopen jaar te gedenken. In de katholieke kerk wordt na de dood van
een persoon vaak een kruisje met diens naam opgehangen in de kerk, die de
nabestaanden dan mee naar huis mogen nemen op Allerzielen.
·
Op Allerheiligen en Allerzielen bezoeken heel wat
mensen het kerkhof of de plaats waar hun dierbare overledenen begraven liggen.
Ze nemen vaak bloemen mee als teken van herinnering.
Ze nemen vaak bloemen mee als teken van herinnering.
ALLERZIELEN: hoe betrek ik mijn kindje bij het herdenken van onze gestorven dierbaren?
Vele mensen gaan hun
gestorven dierbaren eren door naar het kerkhof te gaan. De grafstenen worden
schoon gemaakt en er worden chrysanten of andere bloemen, beelden geplaatst.
Ook in ons knuffelklasje wordt hier aandacht aan besteed in een godsdienstmomentje.
Zo blijven onze dierbaren blijvend in onze herinneringen. De kerkhoven zijn of
worden nu op hun mooist en zijn heel indrukwekkend voor iedereen, ook onze
kinderen.
-Bezoekt u elk jaar met deze periode een dierbare overledene?
-Neem uw kind mee en praat over deze persoon mbv een foto.
-Maak samen met uw kindje het grafsteen van uw dierbare schoon en zeg dat speciaal alle mensen die gestorven zijn, in de bloemetjes gezet worden.
-Betrek uw kindje bij de keuze van bloemen en plaats ze samen op het graf. Maak hiervan een jaarlijks ritueel.
-Bezoekt u elk jaar met deze periode een dierbare overledene?
-Neem uw kind mee en praat over deze persoon mbv een foto.
-Maak samen met uw kindje het grafsteen van uw dierbare schoon en zeg dat speciaal alle mensen die gestorven zijn, in de bloemetjes gezet worden.
-Betrek uw kindje bij de keuze van bloemen en plaats ze samen op het graf. Maak hiervan een jaarlijks ritueel.
Troostkoffers (voor o.a. ouders) te verkrijgen bij Arhus specifiek voor uw kindje. Druk op deze link voor meer info
Wat
zijn troostkoffers?
De
Troostkoffers zijn bedoeld voor ouders, medewerkers kinderopvang,
onthaalouders, jeugdbewegingen, leerkrachten en iedereen die te maken krijgt
met verdriet en rouwverwerking bij kinderen en jongeren. Aan de hand van boeken
- zowel voor het kind als de begeleider -, didactisch materiaal en methodieken
kun je aan de slag gaan met deze gevoelens. Er is een Troostkoffer voor elke
leeftijdscategorie
Zelfs
baby’s en peuters kunnen rouwen. Ze voelen aan wanneer de ouder(s) gespannen of
verdrietig zijn. Daardoor kunnen ze ook ongemakkelijk gedrag vertonen. Baby’s
kunnen weigeren te eten en zindelijke kinderen kunnen hervallen in oude
gewoontes zoals bedplassen.
Als
ouder ben je ook soms zoekende en ga je ten rade bij een begeleider of
leerkracht. Maar ook voor hen is het geen evident thema. Hoewel er dus
duidelijk een grote nood aan is, bestonden er weinig educatieve pakketten rond
verlies, rouw en troost. De impact van verdriet bij kinderen
wordt bovendien onderschat en er hangt als het ware een taboe rond
verdriet. Daar wil kenniscentrum ARhus samen met de Landelijke Kinderopvang
verandering in brengen. Zo ontstonden de Troostkoffers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten